جمهوریت

باسمه تعالی

صرفنظر از بحث مناقشه برانگیز جمهوریت و رابطه آن با اسلامیت –که بحثی صرفاً نظری و نیازمند کارشناسانی اسلام شناس و آبدیده می باشد- و همچنین بررسی نقش و جایگاه مردم در حکومت دینی، آنهم از نوع اسلامی و آنهم از نوع فرهنگ غنی و پربار تشیع، آنچه در فرهنگ عملی امام خمینی(رحمة الله علیه)-که بنیانگذار انقلاب اسلامی و  تشکیل دهنده جمهوری اسلامی است- شاهد بودیم این بود که آن بزرگوار، همواره مردم را یکی از ارکان اصلی انقلاب اسلامی و حکومت جمهوری اسلامی می دانست و هرگز به اعتبار زمان و مکان بر این نظر، تظاهر نمی کرد.

در سال1341 وقتی که پرچم مخالفت با لایحه انجمن های ایالتی ولایتی در قم برافراشته شد، جمعی از بازاریان که حدود 200 نفر بودند در تاریخ 6 آبان 1341 به منزل امام خمینی(رحمة الله علیه) رفتند.ایشان ترازوی آرای مردمی را به رخ رژیم پهلوی کشیدند و فرمودند:

" وظیفه دینی همه ماست که بگوییم و بخواهیم که قانون شرکت نسوان در انتخابات انجام نشود و اگر این قانون عملی بشود دنبالش چیزهای دیگری هست و خواسته اکثریت مردم شرط است. اکثر مردم مملکت از این امر بیزارند. "¹

یعنی اینکه نقطه اتکای مخالفت ایشان با این قانون، "خواست اکثریت مردم" بود.

ولی همو که در این مسئله، با صراحت و روشنی خواست اکثریت مردم را شرط می داند، در مقام مخالفت با آن، وظیفه فردی خویش را هرگز فراموش نمی کند.

ایشان در همین ملاقات فریاد بر می آورد که:

" اگر تمام دنیا یک طرفه بگویند باید بشود من یکی می گویم نباید بشود. نه وظیفه من تنهاست بلکه وظیفه شاهنشاه و همه افراد  این مملکت است که بگویند این کار صلاح نیست."²

راستی اگر همه مردم موافق این قانون بودند، آیا امام مخالفت نمی کردند؟

1و2- امام در آیینه اسناد -جلد اول- موسسه تنظیم آثار امام خمینی(رحمة الله علیه)- چاپ اول 1383 صفحه 1

اصل موضوع ٬ مبارزه علیه دخالت بیگانگان است !

پنجاه و دو سال پیش در حالیکه تنها 109 روز ازعمر دولت کودتا سپری شده بود و برقراری روابط ایران و انگلیس به همراه سفر ریچارد نیکسون - معاون ریاست جمهوری وقت امریکا – به ایران ، در صدر فعالیت های سپهبد زاهدی قرار داشت و اقشار مختلف مردم در تب و تاب این مسئله بودند ، نیروهای نظامی در روز دوشنبه ، شانزدهم آذرماه به محوطه دانشگاه تهران ریختند و با ورود به دانشکده فنی ، سه نفر از دانشجویان آن دانشکده را شهید و تعدادی را نیز زخمی و بازداشت کردند .

چند روز قبل از این اتفاقات بود که آیت الله کاشانی ، اظهار نمود: درصورت تجدید روابط سیاسی ایران و انگلیس ، - قبل از حل مسئله نفت – مبارزه علیه دولت را علناً شروع خواهد کرد . این در حالی بود که سران کشورهای امریکا ، انگلیس و فرانسه در حال بررسی مسئله نفت ایران بودند و هندرسن – سفیر وقت امریکا در ایران – در ملاقات با فضل الله زاهدی گفته بود :
"امریکا ، تجدید روابط ایران و انگلیس را شرط اصلی حل مسئله نفت می داند. "

روابط ایران و انگلیس برقرار شد و دنیس رایت به عنوان کاردار انگلیس در ایران تعیین شد و متعاقب آن اعتراضات گسترده محافل مختلف شروع گردیدو حمله نظامی به دانشکده فنی صورت گرفت و دو روز قبل از ورود نیکسون به ایران ، سه جوان دانشجو مقابل پای استعمار قربانی شدند .

انعکاس این واقعه در مجله خواندنیها که توسط علی اصغر امیرانی – که مجله او به علت هماهنگی با دولت کودتا تعطیل نشده بود- اداره می شد ، چنین است :

در دانشگاه چه خبر بود ؟

حوادثی که روز دوشنبه در دانشگاه روی داد مقدمه کوچکی داشت .

بعد از ظهر روز پیش یکی از مامورین کارآکاهی شهربانی برای تجسس به دانشکده داروسازی می رود و چون او را می شناسند از طرف عده ای از دانشجویان به سختی مورد ضرب و جرح واقع می شود و بالنتیجه پس از رسیدن مامورین انتظامی چهار نفر از دانشجویان که محرک شناخته شده بودند دستگیر می شوند .

صبح روز دوشنبه اولین سر و صدا از دانشکده علوم شروع شده و تظاهراتی از طرف عده ای از دانشجویان به عمل می آید که با رسیدن عده ای از مامورین انتظامی به محل و مختصر تصادم با توقیف 13 نفر از دانشجویان جریان خاتمه می پذیرد .

تا ساعت ده صبح دانشگاه حال عادی خود را هنوز حفظ نموده بود ولی دراین موقع دو نفر از مامورین انتظامی در تعقیب دو نفر از دانشجویان که از چند روز قبل گزارشی در باره عملیات تحریک آمیز آنان به دوائر انتظامی واصل شده بود ، به دانشکده فنی مراجعه می کنند .

مامورین انتظامی چون این دو نفر را مشاهده می کنند که وارد یکی از کلاسها گردیده اند لذا به دفتر دانشکده رفته و از آنان می خواهند که این دو نفر دانشجو را تحویل مامورین دهند .

چون روسای دانشکده از این عمل خود داری می کنند لذا مامورین وارد یکی از کلاس ها شده و قصد می کنند که دو نفر دانشجوی مورد نظر را توقیف نمایند .

ولی در این موقع با اعتراض شدید سایر دانشجویان مواجه شده و چند نفری نیز به مامورین حمله می کنند و سربازان نیز که وضع را خطرناک می بینند شروع به تیراندازی هوایی می نمایند .

ناگهان گلوله ای به یکی از رادیاتورهای دستگاه حرارت مرکزی اصابت و آنرا سوراخ می کند در این موقع آب گرم با شدت به سالن هجوم آورده کلاس را آب فرا می گیرد .

به طوریکه از فرط بخار گرم اشخاص قادر به تشخیص یکدیگر نبودند که چند گلوله دیگر نیز خالی شده که در نتیجه سه نفر از دانشجویان به شدت زخمی گردیدند که دو نفر از آنان پس از چند دقیقه ای فوت کردند و نفر سوم در بیمارستان جان سپرد .

با پیش آمدن این واقعه کلیه دانشجویان فرار نمودند و دانشکده به کلی تخلیه گردید حتی فراش ها نیز از ترس جان فرار نمودند .

این جریان نیم ساعت به طول انجامید که مجدداً شانزده نفر دیگر نیز دستگیر گردیدند .

حادثه دیگری نیر که اگر ادامه پیدا می کرد ممکن بود تلفات دیگری به بار بیاورد از این قرار بود که :

مامورین انتظامی توقیف شدگان را به حالت دست بالا از محل حادثه به طرف کامیون هدایت می کردند که ناگهان عده ای از پشت درختان بیرون آمده و قصد نجات آنها را می کنند که دفعتاً سربازان گلنگدن ها را کشیده و می خواهند تیراندازی کنند که خوشبختانه با فرار مهاجمین از یک خونریزی حتمی جلوگیری می شود .

مجموع توقیف شدگان در جریانات 24 ساعت فوق بالغ بر 38 نفر است که گویا عده ای از آنان چند ساعت پس از توقیف به جزیره خارک تبعید گردیدند .

عده ای از دانشجویان دانشگاه گویا یرای اعتراض به این جریانات روز سه شنبه از رفتن به کلاسهای درس خودداری کردند .

شنیده می شود که دولت تصمیم گرفته است که اگر این تشنجات و تحریکات فعلی در دانشگاه ادامه پیدا کند برای مدت حداقل سه ماه دانشگاه را تعطیل نماید . مدتی قبل نیز آیین نامه ای برای دانشجویان دانشگاه تنظیم که پس از تصویب به مرحله اجرا گذاشته شود که ضمن آن اعلام شده است که اگر دانشجویی برای امور سیاسی تظاهر یا اعتصاب نماید بلافاصه دستگیر و به نقاط بد آب و هوا تبعید خواهد شد و احازه تحصیل برای همیشه به وی داده نخواهد شد .

اینک باید منتظر بود که آیا آیین نامه فوق با حوادث اخیر اجرا خواهد شد یا خیر ؟ و در صورت اجرا وضع دانشگاه و امور تحصیلی آن چه صورتی به خود خواهد گرفت ؟